- sıçramaq
- sıçramak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
sıçramaq — f. 1. Atılmaq, tullanmaq, hoppanmaq. Yerindən sıçramaq. İrəliyə sıçramaq. – Əsəd sıçrayıb bir daşın dalında gizlənərək bayaq gördüyü yerə baxdı. B. T.. // Atlanıb (hoppanıb) keçmək. Gülşən Yasəmənin sözündən xoşlanmadı: – Arxı sıçramamış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıçrama — «Sıçramaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoppanmaq — f. 1. Atlanmaq, tullanmaq, sıçramaq, atılmaq. Sanki canavar bir adamın üstünə hoppanmaq və qanını sormaq istəyirdi. M. S. O.. Nökər birdən hoppanıb, İsrafilin belindən yapışdı. . M. Hüs.. // məc. Çox sevinmək, şadlığından özündən çıxmaq, atılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çırtdamağ — I (Salyan, Yardımlı) sıçramaq, kənara tökülmək. – Biyaz <bir az> kanarda durun, su üssüzə çırtdıyar (Salyan); – İsdi sacun üsdünə noxudi tökəndə çırtdey (Yardımlı) II (Salyan) dözə bilməmək. – Uşağ çətinniy görmüyüf, hər işə çırtdıyır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atılmaq — 1. «Atmaq»dan məch. 2. t siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək. // Hündür yerdən aşağıya tullanmaq, tullanıb düşmək. Barıdan atılmaq. Barıdan atılmaq. Dənizə atılmaq. Pəncərədən atılmaq. 3. t siz. Cəld… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atlanmaq — 1. f. Ata minmək. <Mehtər:> Mən bu dəqiqə gəlmişdim Heydərdən soruşam ki, cənabınız bu gün atlanacaqsınızmı? M. F. A.. Novruz cəld tüfəngini salır çiyninə, cilovu ağacın budağından çəkib, qaçır atlansın. C. M.. Sübh atlanıb, günortaya özümü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beyin — is. 1. anat. Mərkəzi sinir sisteminin ən mühüm üzvü, habelə bu üzvü təşkil edən və kəllə ilə bel sümüyü kanalını dolduran maddə. İnsan beyni. Qoyun beyni. Beyin xəstəliyi. 2. məc. dan. Ağıl, şüur, fəhm, zəka, baş mənasında. Onun beyni yoxdur,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fışqırmaq — f. Dar bir yerdən təzyiq altında şiddətlə sıçramaq, çıxmaq, vurmaq. Yüzbaşı yerə yıxılmışdı, boynundan qan fışqırırdı. Ç.. Dəlib daşın bağrını; O fışqıran suya bax! B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti